Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019

Τα παρεκκλήσια του ιερού ναού των Αγίων Αναργύρων


 Στο υπόγειο του Ιερού Ναού υπάρχουν δύο παρεκκλήσια. Το ένα είναι ο πρώτος Ναός των Αγίων Αναργύρων. Ένα πολύ μικρό εκκλησάκι του 19ου αι., διαστάσεων 3 Χ 4,80 μέτρα με απλό τουβλόκτιστο τέμπλο και με ελάχιστα απομεινάρια δυσδιάκριτων αγιογραφιών.
Το άλλο ένα πολύ νεώτερο, του 1958, και είναι αφιερωμένο στους Αγίους Νικόδημο τον Αγιορείτη, Κοσμά τον Αιτωλό και Νεκτάριο. Διαθέτει τέμπλο απλό από γύψο, με αγιογραφημένες εικόνες του Χριστού, της Παναγίας, του Τιμίου Προδρόμου, των τιμωμένων τριών Αγίων και στο επάνω μέρος των Αποστόλων. Ο ναός χρησιμοποιήθηκε ως κύριος χώρος θ. λατρείας της Ενορίας το διάστημα 1999-2002, λόγω των ζημιών που είχε υποστεί από τους σεισμούς ο μεγάλος Ναός. Είναι ο χώρος που χρησιμοποιείται και ως αίθουσα για διάφορες εκδηλώσεις.

Στο τέμπλο υπάρχουν αγιογραφημένες εικόνες, πρόσφατες σχετικά. Αξίζει όμως να μνημονευτούν οι δωρητές τους.
Συγκεκριμένα :


• «Χριστός Ζωοδότης», Δέηση Καλυψούς Τσιρώτη (1974)
• «Παναγία», Αφιέρωμα Αθηνάς Σπανού και τέκνων (Ι97Ί)
• «Τίμιος Πρόδρομος», Δέηση Ευσταθίου και ευλαβών Ενοριτών (1975) και των τιμωμένων αγίων, Δαπάνη της Χριστιανικής Ενώσεως Κυριών Αγ. Αναργύρων (1986)

Πάνω από αυτές υπάρχουν οι εικόνες των δώδεκα Αγίων Αποστόλων·
Στα βόρεια όρια της Ενορίας και συγκεκριμένα στο Κοιμητήριο υπάρχει ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου, η διαχείριση του οποίου ανήκει στον Δήμο Αγίων Αναργύρων. Είναι ένας μικρός Ναός, βασιλικού ρυθμού, μονόκλιτος αρχικά, αλλά πρόσφατα με επεκτάσεις έγινε δίκλιτος. Κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1050, σε διάστημα ενός χρόνου από εθελοντές κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο.

Το μόνο που απέμεινε από την εποχή της ανέγερσης του είναι κάποιες εικόνες, που υπήρχαν μέχρι πρότινος στο τέμπλο του Ναού και είναι οι εξής :

• Ιησούς Χριστός ευλόγων, "Δέησις αδελφών Μουχτούρη εις μνήμη γονέων τους", 1957.
• Παναγία Ένθρονη, "Δέησις Βασιλικής Γ. Ροΐλου εις μνήμη συζύγου της", 1957.
• Τίμιος Πρόδρομος, "Δέησις Αγγέλου Ι. Κουμαριανού", 1957.
• Κοίμησης Θεοτόκου, "Δέησις οικογενείας Δημ. Ι. Παναγιώτου", 1956, Έργο Θ. Ι. Μαλούκη.

Να σημειωθεί πως μόνο εδώ αναφέρετε ο αγιογράφος της εικόνας, γεγονός που μας οδηγεί στη σκέψη πως είναι ο αγιογράφος και των υπολοίπων. Ίσως να θεωρήθηκε υπερβολή η επανάληψη του ονόματος του σε όλες τις αγιογραφίες ή και ο ίδιος ο δημιουργός από ταπεινοφροσύνη να απέφυγε να το επαναλάβει. Από την τεχνοτροπία της αγιογραφίας πάντως έχουμε κάθε λόγο να υποστηρίζουμε ότι ο ίδιος αγιογράφος εργάστηκε για τη δημιουργία όλων των εικόνων.

Αγίου Γεωργίου, "Δέησις Βασιλικής (δυσανάγνωστα το επίθετο και η χρονολογία) εις μνήμη του συζύγου της".
Αγ. Δημήτριος, "Εις μνήμη Ιωάννου και Ελένης Αθανασίου Πανάγου", ως αγιογράφος εδώ υπογράφει ο Αλέξανδρος Περατικός.
Τέλος, η Αγία Τριάδα Πάνω από την Ωραία Πόλη, δυτικης τεχνοτροπίας, με δύο Αγγέλους εκατέρωθεν σε στάση δέησης.
Μέχρι τον Οκτώβριο του 1998 ως παρεκκλήσιο του Ι, Ναού των Αγίων Αναργύρων ήταν ο μικρός παλαιός ναΐσκος των Αγίων Ακίνδυνων στα ανατολικά της πόλης, κοντά στον Κηφισό ποταμό "παρά του Μύλου Μπαρουξή" κατά τον Αν. Ορλάνδο.
0 πρώτος ναός των Αγίων Ακίνδυνων κατασκευάστικε τον 14ο ή 15ο αιώνα, σε ρυθμό μονόκλίτης βασιλικής, Οι αγιογραφίες του καταστράφηκαν επί τουρκοκρατίας, καθώς και αργότερα. Σήμερα έχουν απομείνει ελάχιστα απομεινάρια· Το 2001 άρχισε η ανέγερση νέου Ιερού Ναού στη μνήμη των Αγίων Ακίνδυνων, με παρεκκλήσιο αυτό του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου. Πανηγυρίζει στις 2 Νοεμβρίου κάθε χρόνο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου